آیه‌ای دربارۀ امر امامت که خیلی‌ از معتقدین به ولایت از آن خبر ندارند!

آیه‌ای دربارۀ امر امامت که خیلی‌ از معتقدین به ولایت از آن خبر ندارند!

http://panahian.ir/post/7299

اولین آیه‌ای که دربارۀ امر امامت و اطاعت، می‌خواهم معرّفی کنم این آیه است «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَ إِذَا کَانُوا مَعَهُ عَلَى أَمْرٍ جَامِعٍ لَمْ یَذْهَبُوا حَتَّى یَسْتَأْذِنُوهُ» (نور/62) از همۀ مسجدی‌ها، نمازخوان‌ها، ائمۀ محترم جماعات و همۀ افراد دین‌دار، متواضعانه تمنّا می‌کنم این آیۀ قرآن را در مساجد نصب کنند تا مردم با این آیۀ قرآن آشنا بشوند، چون بنده در هر محفلی وارد می‌شوم و این آیه را توضیح می‌دهم، اکثر بچه‌های خوب و معتقد می‌گویند که ما تا به‌حال این را نشنیده بودیم! نمی‌دانم چه باید کرد با این فقر اطّلاعاتی دربارۀ ضروری‌ترین معارفی که ما باید داشته باشیم.

 

می‌فرماید: «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ...» علّامۀ طباطبایی می‌فرماید: معنایش این است کسی که این آیه را رعایت نکند، درواقع مؤمن نیست، چون «إنّما» از ادات حصر است. در این آیه خداوند متعال می‌فرماید: وقتی رسول‌خدا(ص) امر جامعی را مطرح می‌کند، کسی نباید از جلسه بیرون برود و به کارهای خودش برسد! به تعبیر ما، اگر آب دستش هست، باید بگذارد و همان‌جا بماند و امر رسول‌خدا(ص) رسیدگی کند. «لَمْ یَذْهَبُوا حَتَّى یَسْتَأْذِنُوهُ» اگر کسی واقعاً کار واجبی داشت، باید بیاید اجازه بگیرد! رسول من، اگر تو به او اجازه دادی می‌تواند برود. تازه بعدش می‌فرماید «حالا من می‌بخشم» (فَأْذَنْ لِمَنْ شِئْتَ مِنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ) درواقع مذمّت می‌کند آن کسانی را که از نزد رسول‌خدا(ص) می‌روند تا به کارهای خودشان برسند.